اثربخشی آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری(c.b.t) در کاهش اضطراب اجتماعی و ابعاد منفی کمال گرایی در دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری(c.b.t) در کاهش اضطراب اجتماعی و ابعاد منفی کمال گرایی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ساری می باشد. مطالعه حاضر از نوع طرح تجربی آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل است.حجم نمونه 30 نفرازدانش آموزان که دارای بیشترین نمره در پرسشنامه اضطراب اجتماعی بودند به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15n=) و گروه کنترل (15n=) تقسیم شدند، گروه آزمایش تحت آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری در 8 جلسه قرار گرفتند، در پایان آموزش از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.برای تحلیل داده ها از آزمون t و تحلیل کوواریانس تک متغیره(ancova)استفاده شد.نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری،باعث کاهش اضطراب اجتماعی و کمال گرایی منفی شده است و تغییرات در سطح05/0 معنادار است و این تغییرات نتیجه اثر متغیر مستقل بوده است. یافته های منتج از این پژوهش نشانگر آن است که می توان از برنامه آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاریبرایکاهش اضطراب اجتماعی و ابعاد کمال گرایی منفی دانش آموزان استفاده کرد. کلید واژه ها:آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری-اضطراب اجتماعی-کمال گرایی منفی.